Ostra niewydolność nerek u kota

Koty wyjątkowo często narażone są na niewydolność nerek. Zdecydowanie częściej niż psy czy inne zwierzęta domowe zapadają one na tę chorobę, która co gorsza przyjmuje przeważnie postać przewlekłą.  Szczególna podatność tych zwierząt na zaburzenia pracy nerek wynika przede wszystkim z ich fizjologi. Chodzi tu o kocią dietę, czy podatność na infekcje dróg moczowych. Przyczyn zaburzeń w funkcjonowaniu nerek u kotów może być wiele, warto poświęcić nieco uwagi tym najczęstszym.

Zwierzęta z podatnością na choroby nerek

Niewydolność nerek może być spowodowana przez różne czynniki. Wady genetyczne, zatrucie chemikaliami, czy zapalenie układu moczowego, to wszystko może doszczętnie zniszczyć kocie nerki. Warto zauważyć, że szczególnie stare koty są narażone na tego typu choroby, jednak u młodych również nieraz się zdarzają.

Usuwanie mocznika z organizmu

W skutek reakcji zachodzących w organizmie kota powstaje mocznik, będący związkiem silnie toksycznym, który należy jak najszybciej usuwać z organizmu. Niestety, jeśli dieta kota nie jest odpowiednia, to znaczy jest w niej zbyt dużo białka, a także fosforu, nerki nie są w stanie skutecznie pozbywać się szkodliwego mocznika. W takiej sytuacji dochodzi do zatrucia organizmu, a w efekcie do tak zwanej mocznicy.

Mocznica - nadmiar mocznika w organizmie

Wysoki poziom mocznika u kota oznacza mocznicę, która może doprowadzić do niewydolności nerek. W sytuacji, gdy poziom mocznika jest podwyższony, konieczna jest jak najszybsza interwencja weterynarza.

Ostra niewydolność nerek u kota - objawy

Pierwsze objawy niewydolności to zmniejszona aktywność kota, nieco mniejszy apetyt oraz częstsze oddawanie moczu. Niestety, często objawy te pojawiają się dopiero po pewnym czasie, a przez pierwszy okres choroby nie daje ona w ogóle o sobie znać. W późniejszym czasie, gdy jest już bardzo zaawansowana osłabia się kocia sierść, ponadto kot chudnie, jest odwodniony, często cierpi z powodu anemii oraz kwasicy metabolicznej. Ponadto, zwierzę z niewydolnością nerek często wymiotuje.

​

Szybka interwencja

Jeśli pierwsze objawy choroby zostaną zignorowane, później może być już za późno na interwencję. Nieleczona niewydolność nerek jest śmiertelna, dlatego właściciele kotów nie powinni lekceważyć takich objawów u kota jak wymioty, brak aktywności, czy apetytu.

Weterynaryjna diagnoza

Weterynarz na podstawie opisu objawów stawia hipotezę, jednak musi ją potwierdzić wykonując odpowiednie badania. Chodzi o biochemiczne oraz morfologiczne badanie krwi. Ponadto, wykonuje się również USG nerek oraz całego układu moczowego, aby określić przyczynę objawów oraz ewentualnie stopień niewydolności organu oczyszczającego organizm z toksyn.

Ostra niewydolność nerek u kota - leczenie

Całość terapii niewydolności nerek powinna być prowadzona pod okiem weterynarza. Niewątpliwie, najistotniejsze jest powstrzymanie wymiotów u kota, gdyż tylko wtedy ma sens uzupełnianie płynów oraz elektrolitów które utracił. Zwykle weterynarz przepisuje również środki na poprawę apetytu.

Często u kotów z bardziej zaawansowaną niewydolnością pojawia się anemia. Trzeba wtedy jak najszybciej jej przeciwdziałać, poprzez podanie leków, które wiążą fosfor. Tylko silny kot bez anemii jest w stanie zwalczyć poważne schorzenie jakim jest niewydolność nerek.

Kiedy już wszelkie objawy zostaną wyleczone i kot zostanie ustabilizowany, czas pomyśleć o odpowiedniej diecie, która pozwoli mu odzyskać utracone siły. Odpowiednia dieta u kota po przebytej chorobie powinna być zrównoważona. Oznacza to, że musi być bogata we wszystkie niezbędne substancje odżywcze, również w białko, choć w niewielkich ilościach. Duża ilość białka prowadzi do rozwoju niewydolności nerek, jednak jego brak również nie sprzyja dobremu zdrowiu. Warto więc korzystać ze specjalnej karmy przeznaczonej dla kotów na diecie. Ilość białka jest w niej niewielka, lecz wystarczająca, obniżony jest również poziom fosforu.

Przewlekłość niewydolności nerek u kota

Kot z niewydolnością nerek może sprawnie funkcjonować, jeśli odpowiednio szybko podejmie się specjalistyczne leczenie. Niemnie jednak, jego nerki już nigdy nie będą całkowicie sprawne, gdyż nie posiadają zdolności do samoregeneracji. Nawet pomimo dobrej diety i troski o zwierzaka należy mieć na uwadze, że istnieje ryzyko nawrotu choroby w zasadzie w każdej chwili.

Bardzo ważne jest, aby również po zakończeniu leczenia zwierzę było pod stałą opieką zaufanego weterynarza. Pozwala to na szybką reakcję w sytuacji, gdy znów pojawią się niepokojące objawy, mogące oznaczać nawrót choroby.